Joyce Houtzagers


Als kind tekende en schilderde ik al veel. Dat werd steeds moeilijker door mijn fysieke beperkingen. Op tweejarige leeftijd kreeg ik een agressieve vorm van jeugdreuma. In mijn puberteit kreeg deze ziekte ook vat op mijn ogen. Inmiddels is één oog blind (waardoor ik geen diepte kan zien) en met het andere zie ik 16 % en soms zelfs minder. Toch heb ik het schilderen met acryl opgepakt en was verrast over de mogelijkheden die er toch nog waren. Een opleiding aan de kunstacademie was voor mij fysiek niet haalbaar dus ben ik op zoek gegaan naar mijn mogelijkheden.  Ik ontdekte bijvoorbeeld dat ik de bovenkant van de grotere doeken, tot dan onbereikbaar door een beperkte armfunctie, ook ondersteboven kon schilderen. Zo vond ik mijn weg als autodidact.

 

Ik probeer beweging uit te beelden en ruimte te laten voor de fantasie van de kijker. De beelden gaan vaak over mijn onvervulde passies voor ondermeer dans en paarden. Ik heb met het schilderen een weg gevonden een innerlijke wereld zichtbaar te maken. Beweging in beperking is wat mij inspireert en fascineert.

Ik geef lezingen aan de hand van mijn schilderijen. Zie voor meer informatie hierover de kolom hiernaast.