En ik danste.....
Luisterend naar de Evergreen Top 1000 komen herinneringen uit vervlogen tijden tot leven.
Het is 1974. Ik zie hoe ik als meisje van 14 alleen in een ziekenhuisbed troost en afleiding zoek in de klanken van de muziek uit de 60’er jaren. Wij noemden dat toen al “oude” muziek. Ik lig op een zaal met zes andere meiden, allemaal in meer of mindere mate (letterlijk) gebonden aan bed. Onze dagbesteding bestond uit 6 uur “platliggen” op bed, afwisselend op de buik of rug met zandzakken op je handen, knieën of bips. Af en toe kwam er een leraar voor les aan bed of een fysio- of bezigheidstherapeut. In die tijd werd mijn leven bepaald door pijn. De enige uitjes waren eens in de week in bad en de kerkdienst op zondag in de kapel op het terrein waar je met je bed naar toe gereden werd. Voor mij, die niet gelovig was, opgevoed toch een welkome afleiding.
Alhoewel we geen radio mochten luisteren hadden sommigen van ons een transistor radio. Zo eentje met twee draaiknoppen, één voor het zoeken van zenders en één om het volume te regelen. We legden deze onder ons kussen en luisterden stiekem naar de zwoele stem van Jan van Veen in “Candlelight” of de seks rubriek van Germaine Groener. En naar Goud van Out met Rob Out. Muziek van The Zombies, The Hollies, The Mamma’s & The Pappa’s, The Animails, The Fortunes en ga zo maar door. Zo ontstond het idee om songs te playbacken. Liedjes werden uitgezocht, groepen en duo’s in het geheim gevormd en er werd geoefend. Als de juiste zusters werkten werd er opgetreden.
Maar de meeste tijd lag ik toch met mijn hoofd op het kussen te luisteren en dan danste ik. Ik danste in gedachte op de muziek en creëerde mijn eigen choreografieën. Zoals Penny de Jager in Top Pop kon ik in mijn verbeelding mijn lichaam bewegen zoals ik wilde. In vrijheid, ongebonden. Op de muziek bewoog ik soepel en gracieus, niet gehinderd door welke beperking dan ook.
Door te luisteren naar de Evergreen top 1000 komen deze herinneringen terug. Ook in de meest treurige tijden heb ik mij getroost geweten door muziek en zette het mijn creatieve brein aan om toch een lichtpuntje te zien in de duisternis.
Een aantal van mijn schilderijen weerspiegelen dit meisje dat zich in gedachte vrij bewoog en danste, en danste, en danste.…